9 mei 2023:  Door de winter die maar niet wilde toegeven dat de lente allang begonnen was had ik nog niet echt zin om de moestuin weer op de gaan starten. Maar sinds een week of 2 ben ik dan toch weer met frisse zin begonnen. Vroeger zag ik mijn vader gewapend met een schop de hele grond omspitten, een ruggenbreker, zweet op zijn voorhoofd en onmogelijk voor mij als kind om mee te helpen. (Ik moet er nog steeds niet aan denken trouwens) Hoe dan wel? Ik woelde met een klein schepje gehurkt boven de grond (een bak van 1.80 x 0.90 m.) de grond los, trok wat oude verschrompelde groentetjes van vorig jaar uit de grond en binnen 10 minuten was de grond weer opgeschoond. Hierna leegde ik een zak nieuwe moestuinaarde over de bak. Dit is speciale, kant en klaar aarde waar alles in zit om je groente goed te laten groeien. Het bevat o.a. vermiculiet; een mineraal wat veel vocht op kan nemen (hoosbuien) en weer loslaat als het nodig is (droogte). Deze aarde hoef je nooit te vervangen, maar het zakt gedurende het seizoen wel wat in of er verdwijnt wat door het oogsten van je groente. Nu de tuinsproeier erover heen en ik maakte een nieuw raster. Dit raster verdeeld de moestuin in vakken van 30 x 30 cm. In ieder vak zaai je iets anders. Het vorige raster maakte ik 2 jaar geleden van oude, houten luxaflex-spijltjes, maar deze waren inmiddels helemaal vergaan. De nieuwe zijn van bamboestokken aan elkaar geknoopt met jute-touwtjes, gekocht bij de bouwmarkt. Nu was de tuin klaar voor het nieuwe seizoen en kon er gezaaid worden. Het meeste kon direct de volle grond in. Een aantal groenten moest nog voorgezaaid worden, zoals tomaat, courgette, komkommer en pompoen. Deze staan nu vrolijk in de vensterbank. Na 5 dagen zag ik in de tuin de eerste groene puntjes boven komen. En inmiddels beginnen de gewassen zich van elkaar te onderscheiden. Ik ben benieuwd wanneer we de eerste hap kunnen nemen. Ik hou je op de hoogte!